ساعتش مشخص نیست کە وقت اداری باشد یا غیر اما پر واضح است کە حس مسئولیت‌پذیری، جایی در اِشِل اداری و موازی‌بازی‌های بی‌ربط و ذی‌ربط در این خاک رخت‌بربسته است! اینجا کوردستان است حفاظت از محیط‌زیست ریشه در ذهن آحاد مردم دارد. این نوباوگان هنگامی که غارتگران ژینگه! جنگل‌های اطراف روستایشان را آتش می‌زنند؛ تا رسیدن نیروهای مردمی و انجمن سبز چیا، بی‌آنکه کسی درخواستی از ٱنها داشته باشد، به مقابله با آتش می‌پردازند که خوشبختانه به محض رسیدن اعضای پرتلاش انجمن سبز چیا، مانع خاموش‌کردن ٱتش توسط این کودکان می‌شوند. ای مسئولینی که در برابر این ملت، این سرزمین، این طبیعت و و جدان خود مسئولیت دارید! اگر اندکی از حس پاک، بیدار و غیرت این کودکان معصوم برخوردار بودید؛ باید در این تصاویر و سایر آتش‌های بی‌پایان طبیعت کوردستان، طبق ضوابط قانونی‌ای که تمام آحاد کشوری و لشگریتان را در این بُرهه‌ها، موظف به واکنش سریع نموده‌است؛ باید حضور می‌داشتید. بیاندیشید و حداقل به فکر طبیعتی باشید که اول شماها مسئول هستید کە بە بچه‌های خود در آینده تحویل دهید و بعدا سایر مردمان دست خالی و بی‌امکانات این دیار! کوردستان سرزمین حماسه و شگفتی، کودکان امروز آیندەسازان فردا هستند، کوردستانیان از همان کودکی نیک آموخته‌اند که ژینگه و طبیعتی که در دامان آن بزرگ شده‌ایم به مانند مادری مهربان سفره پربرکتش را برای همه گسترانیده است. در زمان بحران و آتشسوزی هم قطعاً مردمان این دیار نمیتوانند سوختن مادرشان در آتش اهریمن‌صفتان به نظاره بنشینند، پیر و جوان، زنان و کودکان با دست خالی هم که شده به میدان مبارزه می آیند و برای ژینایی دیارشان تا پای جان می‌مانند و در این میان شرمندگی برای مسئولانی باقیمانده است که حفاظت از محیط‌زیست، طبیعت، جنگل و رودخانه ها جایگاهی در سیاست های کلان مملکت‌داریشان ندارد. بدیهی‌است هیچ‌گاه این کودکان معصوم ولی سرشار از شعور و غیرت و درک‌حفاظت از طبیعت، مسئول نبوده و نیستند. این کودکان به ضرس قاطع، اگر اراده‌ای بالقوه از سوی مسئولین برای برخورد با این مافیاها می‌دیدند؛ خود بالفعل احساس مسئولیت نمی‌کردند تا آتش بی‌تفاوتی عهده‌ی آنان را خاموش نمایند. اینان در این سن در این تعطیلات تابستانی، می‌بایست در شهربازی، کلاس‌های فوق‌برنامه، سالن ورزشی نداشته‌ی روستایشان، مشغول بازی و ترسیم دنیای کودکانه خود می‌بودند اما در کمال تاسف، شاهد این تصاویر هستیم. آری؛ اینجا کوردستان است سرشار از نوع‌دوستی، میهن‌دوستی، لبریز از حفاظت از طبیعت بی‌رمق و ٱتش‌به‌جان! و این ژینگه‌پاریزان، با شاخ و برگ درختان و با دست‌های خالی اما عاشق، وظیفه‌ی اصلی نهادهای مسئول و متولی را که ترک‌فعل می‌کنند انجام می‌دهند. به‌تٲکید این نسل امروز، این بی‌تفاوتی، بی‌مسئولیتی، بی‌اهمیتی و ترک فعل را دیگر برنمی‌تابند.
ثبت دیدگاه