ما طبیعت را از گذشتگان به ارث نبرده‌ایم، بلکه از آینده به امانت گرفته‌ایم.
عرصه‌ی جنگل‌های زاگرس بنا به ادعا و دلایلی که بسیاری از اکولوژیست‌ها داشته و دارند یکی از اکوسیستم‌های منحصر به فرد دنیا می‌باشد: جنگل‌های زاگرس با تنوع جالب آن دارای وسعتی برابر 5 میلیون هکتار می‌باشد که استعداد بسیار خوبی برای زادآوری و تکثیر برخوردارند. جنگل‌های مریوان نیز به عنوان قسمتی از جنگل‌های زاگرس 97270 هکتار وسعت داشته و حدود 40 درصد کل سطح این شهرستان جنگل است و به علت شرایط مساعد جوی دارای وضعیت مناسب‌تر از لحاظ شرایط زیستی نسبت به دیگر مناطق زاگرس می‌باشد و این شرایط مناسب و جنگل‌های خدادادی نعمت‌های زیادی برای مردم مریوان به همراه دارد که با کمی تفکر می‌توانیم دریابیم که تاثیر بسزایی در رشد اقتصادی مریوان دارد: وجود چشمه‌سارها و باغات باصفا و جذب توریست برای دیدن این همه زیبایی‌ها و محصولات برداشت‌شده از درختان متنوع این جنگل‌ها از نمونه‌های کوچک از بهره‌های این جنگل‌ها است که به مردم مریوان بخشیده است که متاسفانه بسیاری از مردم این شهرستان نسبت به این امر بی‌توجه بوده و آنها را نادیده می‌گیرند.
باید یادآور شد که این طبیعت زیبا با خطر جدی نابودی روبرو است و خطرات زیادی آن را تهدید می‌کند که یکی از موثرترین عوامل تغییر‌دهنده طبیعت جنگل، آتش است که دارای اثرات طولانی‌مدت بر سیکل مواد معدنی و آلی، اکوسیستم، ترکیب گونه‌ها، رشد و توسعه‌ی گیاهان، زندگی گیاهی و جانوری و خاک و همچنین آب‌شویی و فرسایش خاک و ایجاد سیل می‌باشد.
بر اساس آمارهای موجود در اداره‌ی منابع طبیعی مریوان و اداره‌ی کل منابع طبیعی کردستان آتشسوزی مهم‌ترین عامل تهدید‌کننده و تخریب جنگل‌های عرصه‌ی زاگرس و غرب کشور (مریوان) است. میزان خسارت وارده توسط آتشسوزی بر حسب درجه شدت حریق، هر ساله چندین برابر خسارت وارده توسط سایر عوامل از جمله پروانه‌های برگ‌خوار و جوانه‌خوار (که این مورد نیز ناشی از شکار بی‌رویه‌ی پرندگان وحشی است) می‌باشد. هر ساله سطح وسیعی از درختان جنگل مراتع و علوفه آن از طریق آتشسوزی از بین می‌رود. به علاوه آتشسوزی عامل از بین رفتن تعادل زیستی، تنوع زیستی گیاهان، جانوران و حشرات زیستگاه آنها، تخریب و فرسایش خاک و رویش گیاهان مهاجم می‌باشد. بنابرگزارش اداره‌ی منابع طبیعی شهرستان مریوان در سال 85، 47 فقره آتشسوزی در سطح جنگل‌های مریوان و سروآباد رخ داده و میزان 123 هکتار جنگل طعمه‌ی حریق شدید شده که برای 9469275100 ریال به این جنگل‌ها خسارت وارد شده است. جنگل‌های منطقه سالیان قبل نیز شاهد آتش سوزی‌های شدیدتر از موارد فعلی بوده که با چندین برابر چنین مبالغی قابل احیا کردن نیستند. تمامی آتش‌سوزی‌ها در این شهرستان به دلیل عوامل انسانی از قبیل تبدیل جنگل به باغ، زمین خدادادی، توسعه‌ی زمین‌های کشاورزی و مسکونی، سهل‌انگاری، منازعات قومی هرازگاهی با سیاست اداره‌ها از روی ناآگاهی و همچنین اقدامات امنیتی نیروهای نظامی می‌باشد. وضعیت کنونی جنگل‌های این منطقه وخیم و بحرانی بوده و در سال جاری چندین فقره آتشسوزی شدید در سطح وسیع بالغ بر 1500 هکتار را طعمه حریق کرده است و اکنون نیز ادامه داشته و متاسفانه هیچ گونه اقدام و برخورد جدی هم از نهادهای ذیربط انجام نگرفته و یا اگر صورت گرفته در حد ناچیزی بوده است. در حالی که برطبق اصل 50 قانون اساسی در چنین بحران‌هایی باید تمام ارگان‌های نظامی بسیج شوند و با چنین بحران‌هایی مقابله کنند. شایان ذکر است عدم وجود نیروی کافی و امکانات لازم اداره منابع طبیعی که از ابتدایی‌ترین وسایل اطفای حریق (شن‌کش، بیل و…) استفاده می‌کنند در مقابله با چنین وسعت حریقی ناتوان مانده است علاوه بر این عدم آگاهی‌های زیست‌محیطی و عدم شناخت ارزش‌های فراوان جنگل توسط عامه‌ی مردم و همچنین سوء استفاده‌ی افراد سودجو جهت توسعه‌ی زمین‌های زراعی و مسکونی ازدیگر عوامل آتش‌سوزی‌های اخیر می‌باشد. متاسفانه بی‌توجهی و عدم احساس مسئولیت جامعه نیز مانع حفظ اموال عمومی و سرمایه‌های ملی شده است که امید است مسئولین محترم برای این معضل زیست‌محیطی تدابیر مناسبی بیندیشند تا دیگر شاهد چنین فجایعی نباشیم.
وه‌رگێڕانی کوردی
سروشت میراتی ڕابردوو نییه، به‌ڵکوو ئه‌مانه‌تی داھاتوویه
به بڕوای زۆربه‌ی ئێکۆلۆژیسته‌کان، دارستانه‌کانی زاگرۆس یه‌کێک له ئێکۆسیستمه تاقانه‌کانی سه‌ر گۆی زه‌وینن. ئه‌م دارستانانه ھاوکات له‌گه‌ل ئه‌وه‌ی که پانتاییه‌که‌ی ده‌گاته 5 ملوێن ھێکتار، خاوه‌نی جۆراوجۆرێتییه‌کی تایبه‌ته و توانایه‌کی زۆری بۆ زێده‌بوون ھه‌یه. دارستانه‌کانی مه‌ریوان که وه‌ک به‌شێک له دارستانه‌کانی زاگرۆس دێنه ئه‌ژمار 97270 ھێکتار پانتاییان ھه‌یه و به واتایه‌کی‌تر 40 له سه‌دی پانتایی ناوچه‌ی مه‌ریوان ده‌گرنه‌وه و به ھۆی ھه‌ل‌ومه‌رجی له‌باری ئاووھه‌واییه‌وه دۆخی ژینگه‌یی ئه‌م ناوچه‌یه له ناوچه‌کانی‌تری زاگرۆس باشتره. دارستانه‌کان وه‌ک خه‌ڵاتێکی خوداوه‌ندی قازانجی زۆریان ھه‌یه و ئه‌گه‌ر به‌باشی ورد ببینه‌وه بۆمان ده‌رده‌که‌وێت که کاریگه‌رێتییه‌کی زوریان له‌سه‌ر گه‌شه‌ی ئابووریی مه‌ریواندا ھه‌یه: کانی ئاو و باغی جوان و سه‌ردانی ئه‌و ھه‌موو گه‌شتیارانه له‌م شاره‌مان وێنه‌یه‌کی بچکۆلانه‌یه‌تی. به‌ڵام مه‌خابن که زۆربه‌ی خه‌ڵک سه‌رنجێکی ئه‌وتۆ ناده‌نه ئه‌م بابه‌ته. ده‌بێ بڵێین که ئه‌م سروشته جوان و ڕازاوه‌یه به ھۆی جیاوازه‌وه خه‌ریکه کاول ده‌کرێت و گه‌وره‌ترینی ئه‌م ھۆکارانه‌ش ئاگره.
ئاگر کاریگه‌رێتییه‌کی درێژخایه‌ن ده‌کاته سه‌ر ئێکۆسیستم، گه‌ڕی مادده کانزاییه‌کان، ئامێته‌ی چه‌شنه‌کانی ڕوه‌ک، گه‌شه‌کردنی گیاکان، ژیانی گیانله‌به‌ران و ھه‌روه‌ھا ڕاماڵینی خاک و ھاتنی لافاو.
به پێی ئه‌ژماره‌کانی ئیداره‌ی سه‌رچاوه سروشتییه‌کانی مه‌ریوان و ئیداره‌ی گشتیی سه‌رچاوه سروشتییه‌کانی کوردستان، ئاگرکه‌وتنه‌وه گه‌وره‌ترین ھۆکاری مه‌ترسی و کاولکردنی دارستانه‌کانی زاگرۆس و ڕۆژئاوای ئێران و به‌تایبه‌ت مه‌ریوانه. ھه‌موو ساڵێک ڕاده‌ی خه‌ساردانی ئاگر چه‌ند قاتی کۆی ھه‌موو ئه‌و ھۆکارانه‌ی‌تره که ده‌بنه ھۆی تیاچوونی دارستانه‌کان. ھه‌موو ساڵێک پانتاییه‌کی زۆر له دارستانه‌کان ده‌سووتێت و ئه‌مه‌ش بۆخۆی ده‌بێته ھۆی له‌ناوچوونی ھاوکێشه‌یی ژینگه، چه‌شنگه‌لی گیایی، گیانله‌به‌ران و حه‌شه‌ره‌کان و ژینگه‌که‌یان. به پێی ڕاپۆرتی ئیداره‌ی سه‌رچاوه سروشتییه‌کانی مه‌ریوان له ساڵی 1385دا ، 47 ئاگر له دارستانه‌کانی مه‌ریوان و سه‌وڵ‌ئاوا به‌ربووه و 123 ھێکتار له دارستانه‌کانی ئه‌م ناوچانه سووتاون و به‌رانبه‌ری 9469275100 ڕیاڵ زیان له‌م دارستانانه که‌وتوه.
ھۆکارگه‌لێک وه‌ک: گۆڕینی دارستان بۆ باغ، داگیرکردنی زه‌وین به مه‌به‌ستی کشت‌وکاڵ و داسوکنین، بێ‌موبالاتیی خه‌ڵک، کێشه تائێفییه‌کان ئه‌م دۆخه ناله‌باره‌یان ڕه‌خساندوه.
ھه‌ل‌ومه‌رجی ھه‌نووکه‌یی دارستانه‌کانی ئه‌م ناوچه‌یه قه‌یرانی‌یه و ئه‌مساڵیش چه‌ندین ئاگر له‌م ناوچه‌یه که‌وتۆته‌وه و زیاتر له 2500 ھێکتار له دارستانه‌کان سووتاون و ئێستاکه‌ش ئه‌م ڕه‌وته ھه‌ر به‌رده‌وامه و یان پێشی پێ نه‌گیراوه وه‌یان ئه‌گه‌ر ھه‌وڵێکیش درابێت له به‌رانبه‌ر به‌ربڵاوی ئاگره‌کان، به‌رچاو نییه، ئه‌مه له حاڵێکدایه که به پێی ئه‌سڵی 50ی یاسای بنه‌ڕه‌تی ئێران ده‌بێ له ئاوه‌ھا ھه‌ل‌ومه‌رجێکدا ته‌واوی ئۆرگانه چه‌کداره‌کان به‌ره‌نگاری ئه‌م قیرانگه‌له ببنه‌وه.
ده‌بێ بڵێین که به ھۆی نه‌بوونی بوودجه و پێداویستی کافی، ئیداره‌ی سه‌رچاوه سروشتییه‌کانی مه‌ریوان به‌و چه‌شنه‌ی که پێویسته نه‌یتوانیوه به‌رنگای ئه‌م ئاگرگرتنه به‌ربڵاوانه ببێته‌وه.
ناشاره‌زایی له‌مه‌ڕ ژینگه، نه‌ناسینی قازانجه‌کانی دارستان و ھه‌روه‌ھا گوێنه‌دانی کۆمه‌ڵگا بۆته ھۆی له‌ناوچوونی سه‌رمایه نه‌ته‌وه‌ییه‌کان. ھیوادارین که به‌رپرسان ئاوڕێک له‌م پرسه بده‌نه‌وه تا چی‌تر ئه‌م کاره‌ساتانه ڕوو نه‌ده‌ن.
ثبت دیدگاه