زریبار؛ نیازمند مدیریت منظم، نظارت قاطع و استفاده خردمندانه!

کنوانسیون رامسر اولین تعهد رسمی جهانی برای حمایت و مدیریت تالاب¬ها، به خاطر اهمیت بین¬المللی آن¬هاست. کنوانسیون رامسر یک تعریف و نظام طبقه¬بندی را برای شناسایی تالاب¬های مهم بین‌المللی ارائه داده است. بر طبق آن، تالاب این¬گونه تعریف می‌شود:
نواحی و زمین‌های خیس باتلاقی و برکه¬ها، با آب مصنوعی یا طبیعی، دایمی یا موقت، با آب¬های ساکن یا روان، شیرین یا لب¬شور، شور و نیز زمین های آبی و سواحل دریاها که در زمان جزر کمتر از 6 متر عمق داشته باشند، تالاب گفته می¬شوند.
بسیاری از نواحی ساحلی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و نواحی ساحلی مجاور تالاب¬ها، جزایر و قسمت¬هایی از آب¬های دریایی عمیق تر از 6 متر، به شرطی که در زمان جزر و مد پایین در منطقة تالاب قرار بگیرند جزء تالاب¬ها محسوب می¬شوند. (دیویس 1994).
– ابتدا کنوانسیون رامسر (دیویس 1994) تالاب ها را به چهار تیپ عمده طبقه بندی نموده بود که شامل:
1- تالاب¬های دریایی، شامل تالاب¬های ساحلی به انضمام سواحل صخره¬ای و آب سنگ های مرجانی.
2- تالاب¬های مصبی که بین دو ناحیة آب¬های شور و شیرین، یا زمین‌های خشک و دریا به انضمام دلتاها، باتلاق های واقع در منطقه جزر و مدی و باتلاق‌های مانگرو قرار دارند.
3-تالاب¬های دریاچه¬ای¬، تالاب¬هایی هستند که حالت دریاچه¬ای دار ند.
4- تالاب¬های مردابی، باتلاق های لجن¬زار، زمین¬های خیس و باتلاقی و زمین های گندابی مجزا از هم را شامل می¬شود.
بر طبق آخرین گزارشات رسیده، ثبت زریبار به عنوان یک تالاب به پایان رسیده و قرار است این خبر در مراسمی در اسفند ماه سال جاری اعلام گردد. امید است با توجه به قانون های مربوط به حفاظت از تالاب ها و نظارت سازمان های بین المللی شاهد مدیریت منظم، نظارت قاطع و استفاده خردمندانه ازاین تالاب منحصر به فرد باشیم.
انجمن سبز چیا