در راستای پروسه‌ی آگاه سازی مردم از مسائل زیست محیطی و اختصاصا شکار، در منطقه‌ی مریوان، روز 27 دی، به منوال جمعه‌های پیشین تیم آموزشی انجمن سبز چیا به طرف روستاهای دامنه‌ی کوه “قله برد” (در 15 کیلومتری شرق مریوان) به راه افتاد.
درد ها، دغدغه‌ها، گلایه‌ها، … همه و همه آشنا به گوش و ذهن و فکر اعضای انجمن بود. جوازهای 500 هزار تومانی، فشنگ های 1500 تومانی و اسلحه‌های 1، 2، 5 و شاید هم بیشتر میلیون تومانی را میوان خرج کیلومترها جاده، کلاس ها مدرسه و … کرد. گلوله‌هایی که باعث ده ها و صدها عواقب زیست محیطی می شود. پولهایی که میتوان خرج زنده کردن نه مرگ، زندگی بخشیدن نه گرفتنش کرد. شاید تفاوت این می توانست و نمی توانست ها، برای آنهایی که باید عیان نباشد.
“نشکاش” یکی از روستاهای تحت آموزش بود، همان روستایی که چند ماه پیش در اثر مین 7 کودک خرد سال مجروح شدند. به همین مناسبت انجمن شایسته دانست دیداری هر چند کوتاه و کادویی هر چند ناچیز برای این بچه‌های قربانی … هدیه ببرد. آینده سازان مملکت به خاطر وضعیت جسمانی خود قادر به حضور در مدرسه و تحصیل نمی باشند، آنها نیاز به استخدام معلم خصوصی و تدریس در منزل دارند.
با یک حساب سر انگشتی می توان خروجی های جالبی از این معادله‌ها دریافت کرد؛
هزینه‌ی ساخت و تولید، مین ها، اسلحه‌ها، فشنگ ها …
هزینه‌ی ساخت جاده‌ها، مدرسه‌ها، بیمارستان ها …
آلمانه، دری، نشکاش سه روستایی بود که روز جمعه مشمول آموزش های زیست محیطی انجمن سبز چیا بود.
ثبت دیدگاه