در راستای پروسه‌ی آگاه سازی مردم از مسائل زیست محیطی و اختصاصا شکار، در منطقه‌ی مریوان، روز 27 دی، به منوال جمعه‌های پیشین تیم آموزشی انجمن سبز چیا به طرف روستاهای دامنه‌ی کوه ” قه له به رد ” (در 15 کیلومتری شرق مریوان) به راه افتاد.
درد ها، دغدغه‌ها، گلایه‌ها، … همه و همه آشنا به گوش و ذهن و فکر اعضای انجمن بود. جوازهای 500 هزار تومانی، فشنگ های 1500 تومانی و اسلحه‌های 1، 2، 5 و شاید هم بیشتر میلیون تومانی را می توان خرج کیلومترها جاده، کلاس ها مدرسه و … کرد. گلوله‌هایی که باعث ده ها و صدها عواقب زیست محیطی می شود. پولهایی که میتوان خرج زنده کردن نه مرگ، زندگی بخشیدن نه گرفتنش کرد. شاید تفاوت این می توانست و نمی توانست ها، برای آنهایی که باید عیان نباشد.
“نشکاش” یکی از روستاهای تحت آموزش بود، همان روستایی که چند ماه پیش در اثر مین 7 کودک خرد سال مجروح شدند. به همین مناسبت انجمن شایسته دانست دیداری هر چند کوتاه و کادویی هر چند ناچیز برای این بچه‌های قربانی … هدیه ببرد. آینده سازان مملکت به خاطر وضعیت جسمانی خود قادر به حضور در مدرسه و تحصیل نمی باشند، آنها نیاز به استخدام معلم خصوصی و تدریس در منزل دارند.
با یک حساب سر انگشتی می توان خروجی های جالبی از این معادله‌ها دریافت کرد؛
هزینه‌ی ساخت و تولید، مین ها، اسلحه‌ها، فشنگ ها …
هزینه‌ی ساخت جاده‌ها، مدرسه‌ها، بیمارستان ها …
آلمانه، دری، نشکاش سه روستایی بود که روز جمعه مشمول آموزش های زیست محیطی انجمن سبز چیا بود.
ثبت دیدگاه