این مقاله اولین مقاله ای است که علاوه بر بررسی و تدوین اثرات دگردیسی بر روی ردیاب های ایزوتوپی مورد استفاده در تخمین و ارزیابی ساختار شبکه غذایی در حیوانات با چرخه زندگی دوتایی ، به تدوین الگوهای عمومی و تنوع انتقال آلودگی در طول یک تغییر عمده رشدی و زیستگاهی (به عنوان مثال آب به زمین یا زمین به هوا) پرداخته است.
زیست بوم/ نفیسه پناهی* : زنجیره غذایی شامل سلسله مراتبی از موجودات زنده هستند که از نظر عادات غذایی به یکدیگر وابسته می باشند. این زنجیره در زمانیکه کوچکترین موجود مانند حشرات توسط موجودات بزرگتر خورده می شود شروع شده که به نوبه خود نیز این گونه ها مورد تغذیه گونه های بزرگتر قرار می گیرند. بنابراین اگر یک گونه در سطوح پایین تر زنجیره غذایی، سمومی از قبیل حشره کش ها و دیگر مواد شیمیایی آلی را تجمع دهد، به طور بالقوه این امکان وجود دارد که این سموم بر روی گونه های بالاتر که از موجودات سطح پایین زنجیره غذایی قرار دارند تاثیر بگذارد.به گزارش
زیست بوم، این بحث، موضوع تحقیقات انجام شده توسط پروژه زمین شناسی ایالات متحده است که دریافتند زمانیکه ماهی از حشرات تغذیه می کند و به دنبال آن دیگر گونه های حیات وحش از ماهی تغذیه می کنند، مواد آلاینده مضر در طول این زنجیره منتقل می شود.
پتانسیل گسترش آلاینده های انباشته شده در حیات وحش به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است زیرا حشرات می توانند در طول دوره دگردیسی خود آلودگی را به طور بالقوه به مکان های مختلف به دور از منبع آلودگی منتقل نمایند.
محققان از تغییرات غلظت آلاینده های حشرات در مطالعات قبلی و ردیاب های شیمیایی برای تخمین موقعیت دقیق در زنجیره غذایی در طی این تحول (دگردیسی) استفاده می کرده اند.
یوهانا کراوس دانشمند سازمان زمین شناسی آمریکا گفت: اکثر فلزات جذب شده توسط حشرات، در طول دگردیسی آنها از بین می روند چرا که غلظت آلودگی در لاروها نسبت به بزرگسال ها بیشتر می باشد.آلاینده هایی از قبیل بی فنیل های پلی کلره (PCBs) در طول دگردیسی باقی مانده و در بزرگسالان نسبت به لاروها در غلظت های بالاتری هستند. در نتیجه حیواناتی مانند خفاش ها، پرندگان و ماهی ها که این حشرات را می خورند بسته به آلودگی و اینکه از لاروها و یا حشرات تغذیه کنند ممکن است با غلظت های بالاتری از آلاینده ها روبه رو باشند.
این نتایج بر روی مدیریت و مطالعه در زمینه حد و مرز و مدت زمان لازم برای گسترش آلودگی و همچنین اثر آنها بر روی زنجیره غذایی در سراسر مرزهای اکوسیستم تاثیر می گذارد. به طور کلی با تنظیم سوخت و ساز بدن از آلودگی ها می توان پیش بینی کرد که آیا در طول دگردیسی آلودگی از بدن حشرات دفع شده و یا تجمع یافته است. آلاینده هایی که در طول زنجیره خاصیت بزرگنمایی داشته باشند، در طول دگردیسی تمایل به حفظ و تجمع دارند.
این مقاله اولین مقاله ای است که علاوه بر بررسی و تدوین اثرات دگردیسی بر روی ردیاب های ایزوتوپی مورد استفاده در تخمین و ارزیابی ساختار شبکه غذایی در حیوانات با چرخه زندگی دوتایی ، به تدوین الگوهای عمومی و تنوع انتقال آلودگی در طول یک تغییر عمده رشدی و زیستگاهی (به عنوان مثال آب به زمین یا زمین به هوا) پرداخته است.
ثبت دیدگاه