اخبار به هر موضوعی میپرداختند غیر از محیطزیست و اگر خبری از طبیعت در رسانه¬ها پخش میشد، اغلب نه به خاطر ارزش¬های زیستمحیطی بلکه در تعارض با منافع و ارزش¬های انسان به جراید درز می¬کرد. فضای عمومی ارزش چندانی برای مبانی اکولوژیکی قائل نبوده و کمتر دوربینی در مناطق ما رو به زیبایی¬ها و زشتی¬های برخورد ما با طبیعت عکس میگرفت. شکار هر وقت و هر نوع بدون اندک پرسشی از چرایی و چگونگی آن انجام می¬شد و تنها بازدارنده نیروهای بسیار کم ادارات مرتبط و حضور احتمالی آنان در منطقه بود. افراد فهیمی که درک مسائل محیطزیست را داشتند اغلب تنها مانده و تکصدای ایشان راه بهجایی نمیبرد. این مسائل و ده¬ها مسئله دیگر در روزگاری نهچندان دور امری عادی بود تا فعالیت انجمنها و جمعیت¬های دوستدار طبیعت کمکم سر برآورد. در آن زمان بود که انجمن سبز چیا متولد شد و با میلاد خود معادلات بسیاری تغیر کرد. اختلاف سطوح فکری و برخوردی در مسائل مربوط به محیطزیست از سوی مردم ملموس شد و حساسیتها در کل اجتماع به نسبت افزایش یافت. فایلی تازه از تفکر زیستمحیطی در ذهن جامعه شکل گرفت و کمکم الگوی آن اشاعه یافت. قدم¬های انجمن سبز چیا بهمانند جویبار، هر بار که با سد و مانعی برخورد میکرد، یا آن را کنار میزد و یا راهی تازه در مسیر بیبازگشت خود ایجاد می¬کرد. در نامهربانی¬ها، کژفهمیها، توهین¬ها، تقبیح¬ها، تطمیع¬ها، تهدید¬ها و تعارضات مانند چیا (به معنی کوه) ایستاده و مقاومت را زندگی خود کرد. پله به پله بر مسیر پرتلاطم خود فائق گشت و اینک سری در سرها دارد. کمتر اجلاس در سطح ایران و حتی کنفرانس¬های بینالمللی که مربوط به NGO ها باشد، بدون دعوت از چیا برگزار می-شود. آزمون چیا لوحی درخشان در فعالیت¬های مدنی است و اینک بعد از هفده سال رنج و رنجوری، کماکان در مسیر خود بالا می¬رود و جامعه را با خود بالا می¬کشد. چیا دیگر نهفقط متعلق به مریوان است، بلکه هزاران چیایی در مناطق کوردنشین و دیگر جاها قدم درراه پرافتخار آن گذاشته و دست در دست هم حقخواهی طبیعتی را فریاد می¬زنند که قربانی کوتهفکری و اقدامات نابخردانهی تنها یک موجودش به نام انسان است. سالروز تولد رسمی چیا را بهتمامی درختان، رودخانه¬ها، تالاب¬ها، پرندگان، حیوانات، گیاهان، گل¬ها و تمام زیبایی¬ها و زیبایی دوستان تبریک میگوییم.
این مطلب در شمارە هفتم ماهنامه چیا تحت عنوان “سخن چیا” بە چاپ رسیدە است.





ثبت دیدگاه