آمانج قربانی
بلوط، جنگل و زاگروس را می‌توان واژگان مترادفی دانست که هزاران سال است بر تارک این سرزمین زندگی را برای ساکنانش معنی می‌کنند.
زاگروس این دیرینه خاستگاه سکونت انسان، یادگار مردمان عصر مفرغ است. درختان بلوط شاید اما دیرتر از میلیون‌ها سال ریشه در خاک آن دارند. زاگروس و بلوطستان هایش را می‌توان موهبتی دانست که خداوندگار به ساکنان آن ارزانی بخشیده است.
اما چند سالی است که تازیانه‌های آتش شیهه کنان بر جسم و روح زاگروس می‌تازد. آتش مهمان ناخوانده‌ای است که همانند بختک بر روی زندگی زیستمندان زاگروس افتاده است.
متأسفانه حجم و تعداد آتش‌سوزی‌های زاگروس هرسال بیشتر از پار می‌شود و می‌رود که با همدستی شوم عوامل طبیعی و انسانی، این دیرینه زیست‌بوم ایران به‌سوی نابودی و نسیان کشیده شود.
دراین‌بین اما سیاست‌های غیر کارشناسی بعضی از متولیان امر فیدبک مثبت این آتش‌سوزی‌ها شده است و اگر چاره‌ای بر آن اندیشیده نشود نابودی زاگروس امری محتوم خواهد بود.
در کنار آتش‌سوزی‌ها و حریق‌های گسترده و سنگین فرزندان زاگروس نیز برای حفظ آن همیشه از جان‌مایه گذاشته‌اند.
هیچ آتشسوزی در هیچ نقطه‌ای از زاگروس را نمی‌توان بدون یافتن تعداد کثیری از شیر زنان و دلاور مردان این سرزمین یافت.
همان کسانی که گل آن‌ها از زاگروس سرشته شده است در طول دوران و اعصار نگاهبان همیشگی زاگروس بوده‌اند.
با توجه به‌شدت یافتن و افزایش بی‌سابقه موارد حریق در زاگروس و نیز شور و شوق بی‌پایان زاگروسیان برای اطفاء حریق و جلوگیری از سوختن بلوطستانها و کوتاهی به بحران اکنون نقشه راهی نیاز بوده تا بلکه بدان سو بتوان این نیروهای دلسوز و بی‌مزد و منت را به‌گونه‌ای ساماندهی نموده تا هم امید به استیلای بر آتش در دل‌هایشان افزون گردد و هم اینکه بتوان در زمان واقعه در کمترین زمان بیشترین استفاده را برده و با کمترین خسارت، آتش‌سوزی‌ها را مهار نمایند لذا ایده تشکیل گروه کمپین و هر عنوان مجازی و واقعی محض دیگری راه اصولی مقابله با آتش‌سوزی‌های زاگروس نبوده و نخواهد بود.
بنابراین با بررسی آسیب‌های این واقعه و پی بردن به چندوچون و علل این آتش‌سوزی‌ها در سال‌های اخیر دیگر زمانی برای برگزاری برنامه‌های دورهمی و نسخه‌ای با محتوایی پوپولیستی برای مسئولین نه جایز بوده و نه دیگر زاگروسیان هر نوع آمار غیرواقعی (اشاره به آمار غیرواقعی مدیرکل منابع طبیعی استان کردستان در تابستان ۹۵) و دلایل توخالی را پذیرا خواهند بود، بنابراین برای کمیته بحران به صلاح خواهد بود که تلاش‌های فعالین و دلسوزان مقابله با تخریبت جنگل‌ها را به رسمیت شناخته و فکر ایجاد راه‌های مقابله با آنان را درراه خدمت واقعی به تعهد و سوگند خدمتی خود به‌کارگیرند و دیگر قهرمانان مردمی را سرمشق اقدامات مدیریتی و بوروکراتیک خود قرار دهند.
بنام دوستداران و ناجیان زاگروس ضمن تقدیم احترام به دستان تاول‌زده قهرمانان دیارمان کوردستان که در قالب انجمن‌های مردم‌نهاد (انجمن سبز چیا) هر باره خود را برای مبارزه‌ای نابرابر برای معنا بخشیدن به زندگی سازمان‌دهی می‌کنند انتظار می‌رود همه افراد مرتبط با این موضوع کماکان که قبلاً نیز خواستار شده‌ایم، نگاه خود را نسبت به این فاجعه تغییر دهند؛ زیرا زاگروس دیگر توان این‌همه تخریب، نابودی و آتش‌سوزی‌های گسترده را ندارد و قطعاً انتقامش را از ما خواهد گرفت.
چاپ شدە در شمارە 22 ماهنامە چیا
ثبت دیدگاه