چە بی شرمانە پردەهای آخر خشم و نفرت بی سرانجامشان را بازی می کنند. بیچارگی و استیصالشان چه وقیح به وقوع پیوست و چه سخیفانه افکار شومشان را نشان می دهند.
شب جمعه ۲۵ دی ماه دوباره شاهد سلسله کاری بودیم که خواست دیرین دشمنان آبادانی و پویایی این کهن دیار را عیانتر کرد. همزمان که زریبار و زیستگاه پرندگان به آتش کشیده می شود و لاشه و لانه و آینده پرندگان فریاد بر می آورد، عکس یار و یاور همیشه مومن طبیعت، رهبر و پیشاهنگ اندیشە سبز مورد اهانت و آسیب قرار می گیرد. حمله ای وحشیانه، آغشته به نمادی حقیر که از سر درماندگی می خواهد تمامی اهداف و خواستش را به رخ کشد. هدفی که همانگونه که عیان شد، انجامی جز تباهی، سیاهی و ویرانی نخواهد داشت.
این آدمکان نمی خواهند بفهمند که ماوا و مامن بزرگ مردان در دل تمامی انسان هایی است که رویای آزادی و آزادگی در درونشان تا همیشه روشن است. باری از خیل تاریکی جز این نیز انتظاری نیست.
ما به عنوان قسم خوردگان حفظ طبیعت و سپاسگذاران نعمات بی شمار زندگی در زمینی مالامال از احترام به در هم تنیدگی حیات، این کار زشت و بی شرمانه را شدیدا محکوم می کنیم و یادآور می شویم که زنده به آنیم که آرام نگیریم.
نمی توان اعمال ناشی از حقارتی که مدتی است نمادها و نمودهای بزرگان را هدف گرفته‌اند را تصادفی انگاشت. این رفتارها قطعا از روانی پریشان حکایت می‌کنند و صرفا تخلیه عقده هایی است که تاب دیدن حتی یک مزار و عکس را ندارند غافل از آنکه ورای زمان و مکان، دل‌ها در تب راه روشن ایشان خواهد تپید. این قطعا سرآغاز پایان آن فکر و آن دست و آن راه کژ و بی بنیاد است و نوید از درستی راهی می‌دهد که با هم و دوشادوش پیموده‌ایم.
ثبت دیدگاه