زرێبار یکی از مهمترین زیستگاههای منحصر بە فرد و ذخیرەگاههای ژنتیکی طبیعی و نیز یکی از مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیطزیست میباشد که در سال ١٣٨٨ بعنوان پناهگاه حیاتوحش به تصویب شورای عالی محیطزیست به ریاست رئیسجمهور رسیدە است کە این خود بیانگر شاکلەی موحد است کە حتماً و بایستی از هر گونە مداخلات و تصرفات مصون بماند و قانون نیز پشتیبان آن باشد. در سال ١٣٩٧ نیز بعنوان بیست و پنجمین تالاب بینالمللی تحت حمایت کنوانسیون بینالمللی رامسر ثبت شده است کە این وجه نیز در راستای حفظ و نگهداری ویژە از آن بە عنوان مجموعە و اکوسیستمی دارای اختصاصات فوقالعادە گویا است. با اوصاف فوق و دیگر جایگاههای ارزشمند زرێبار در جلوەها و جایگاههای اجتماعی، جغرافیایی، فرهنگی، و … در داشتەهای جامعە و تعلقات خاطر مردم بە آن پس از ارتقا به پناهگاه حیاتوحش و نیز ثبت آن در لیست تالابهای رامسر، بدلیل عدم مدیریت و عدم توجه اداره کل حفاظت محیطزیست کوردستان بە جای بهتر شدن وضعیت آن کە خواستەی بەحق جامعە و انتظار انظار هست؛ هر روز بیشتر از روز قبل به سمت قهقرایی و نابودی کامل پیش می رود. افزون بر آسیبهای عمیق موجود از اقدامات بسیار مخرب و تهدیدکننده وضعیت زرێبار، فشار مفرط ناشی از بهره برداری بوده و این روزها شاهد افزایش فعالیتهای تخریبی در این تالاب بسیار مهم و ارزشمند می باشیم.
حال با توجه بە دردهای سنگین زرێبار، در نظر داشتِ عرصەای برای فعالیت پاراگلایدر یکی دیگر از موارد ویرانگر بر این تالاب خواهد بود. این در حالیست کە:
١- هر گونە مداخلە در این شبکەی زیستی بدلایل گوناگون بسان تجزیەنمودن کل زیستگاه خواهد بود.
٢- هر گونە فعالیت بر این عرصە (چە پهنەی آبی و چە نیزارهای پیرامونی) موجب انهدام زیستگاه و شکستن حریم دریاچە خواهد بود.
٣- از آنجا کە شاکلەی زریبار از دو عنصر اساسی آب و نیزارهای نسبتاً تحکیم نیافتە است؛ بنابراین تأثیرات فعالیتهای گلایدر و پاراگلایدر تبعاتی همچون ممانعت نی و لوییزار از دورخیز کردن و میدانگیری چترها- تداخل در زادآوری گونەهای زیستی، … و (خدای ناکردە) غرق شدگی ورزشکاران حیطەی پاراگلایدر و دەها پیآمد ناگوار دیگر را در ذات خود خواهد داشت.
پس بدلیل موارد بسیار زیادی دقیقا افزایش سیر تخریبی تالاب زرێبار محسوب می شود. سوال مهمی که در اینجا مطرح می شود این است که: “نقش استانداری کوردستان در حفاظت از این تالاب بینالمللی ارزشمند چیست و استانداری کوردستان در فرآیند صدور مجوز فاقد ملاحظات زیستی برای زیستگاه و نادیدە انگاری ایمنی بر جان ورزشکاران این مقال، برای بهره برداری سایت پاراگلایدر در چه جایگاهی قرار دارد”؟
متقاضی یا متقاضیان این طرح از چه رانتی برخوردار هستند که نە تنها ملاحظات بیولوژیک و ایمنی جان انسانها و مبادی حقوقی و قانونی شکایت ادارە محیطزیست و دستور دادستان شهرستان مریوان نمیتوانند مانع ادامه فعالیتشان شود؟
آیا اداره محیطزیست در جریان این فعالیت تخریبی قرار دارد و یا تالاب زرێبار را بطور کلی رها نموده است؟
اشراف مهمی که بایستی استانداری کوردستان و نیز مدیریتکل حفاظت محیطزیست کوردستان داشتەباشند این باید باشد کە: “چنانچه شرایط تالاب زرێبار از نظر فاکتورهای تخریبی افزایش یابد بایستی فاتحه آن خوانده شده و در لیست تالابهای مونترو (تالابهای تخریب شده) آن را ثبت نمود که این وضعیت در جامعەی دوستدار محیطزیست محل و کل جامعە ناپذیرفتنی و ننگ بسیار بزرگی برای مسئولین خواهد بود”.
لذا ما بعنوان “انجمن سبز چیا” با تمام توان و پتانسیل اعتراض شدید خود را به این اقدام غیرمدیریتی و غیر کارشناسی کە فاقد هر گونە منطق زیسمدارانە بودە را اعلام نموده و از تمامی آحاد مردم دوستدار زرێبار میخواهیم، تمامی ظرفیتها و مجاری قانونی را برای جلوگیری از نابودی تالاب زیبا و ارزشمند زرێبار بکار گیرند.
٣ مردادماه ١۴٠١
انجمن سبز چیا
ثبت دیدگاه