چندی است که جنگل های زاگرس به صورت عام و جنگل های شهرستان مریوان و سروآباد به طور خاص در آتش می سوزد و هکتارها ثروت و سامان انسان ها را در کام خود فرو می بلعد و سناریوی آشنای انکار و تقلیل و برچسب زنی مسئولان هم چنان ادامه دارد( یاد آور می شویم سال 1389 که منطقه ای از آتش سوزی جنگل ها را 80 هکتار خواندند و با صرف بودجه های چند صد میلیون تومانی اکنون بیش از 1000 هکتار در دست واکاری است).
سخن از فواید جنگل و زیان سوختن در این عصر که آگاهی در اوج خود قرار دارد شاید بیهوده است اما شما که رسالتی بر دوش گرفته و از تاثیر گذارترین اقشار جامعه جهت پیشرفت و توسعه اید، چرا باید چشم پوشی کرده و بی اهمیت از کنار این مسایل گذر کنید. اخبار و تصاویر آتش سوزی فلان کشورها بر روزنامه ها ، تلویزیون ها و سایت ها هر روز دیده می شود اما آیا مریوان و سروآباد آنقدر دور هستند که نمی توانید خبری و اطلاعی از آن بگیرید؟! آیا در عصر ارتباطات بی خبر بودم برای خبرنگاری مجرب قابل توجیه است ؟! یا اگر می دانید و باور ندارید؛ در انتظار قدمهایتان می نشینیم، بیایید و ببینید و لمس کنید و وجدان آگاه و منصف شما حاکم و قاضی باشد.
مخلص کلام آنکه از تمامی ، رسانه ها، جراید و … خواستاریم از کنار آتش سوزی جنگل های مریوان و سروآباد بی تفاوت نبوده و با انعکاس خبری آن، این بحران زیست محیطی را که گریبانگیر همه خواهد شد؛ به گوش همگان برسانید تا شاید مرهمی باشد بر تاول های درختان و جانداران.
و به همه ی وجدان های بیدار باید خاطر نشان کرد که حفظ محیط زیست وظیفه ای است که هر انسانی به حکم انسان بودنش دارای آن است و از هر طریق که می توانید خواهشمندیم بی صدا و بی موضع ننشسته و یاری گر جنگل ها و انجمن سبز چیا باشید که شاید همین فردا هم دیر باشد.
ثبت دیدگاه