سالهاست با شنیدن این ضربالمثل حالم بد میشود ((گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو)) آنهم در جامعهای که میزان درک و فهم و دلبستگیهای مردم نسبت به محیطزیست و سلامت جامعه یکسان نیست. وظیفه حفاظت و حراست از محیطزیست، وظیفه هر انسان متفکر و اندیشمندی است؛ و چنین انسانی به بهانه اینکه دیگران همکاری نمیکنند از زیر این وظیفه سنگین انسانی شانه خالی نمیکند. کسی نباید بگوید اگر دیگران رعایت کردند من هم رعایت میکنم و یا اگر من رعایت کنم آیا دیگران از آلوده کردن محیطزیست دست خواهند کشید؟ با اندک دقتی به اطرافمان خواهیم دید که عدهای ناآگاه بوده و در اثر نادانی به محیطزیست آسیب میزنند. شاید من و شما هم در این گناه سهیم باشیم که بهاندازه کافی دانستههای لازم را در اختیار آنها قرار ندادهایم. ما اجازه نداریم رفتار و کردار خود را مشروط به رفتار و کردار کسانی بکنیم که آگاهی ندارند و برای منفعت شخصی و آنی خود به محیطزیست آسیب میرسانند. اگر ما از همین امروز برای حفاظت از محیطزیست گام برداریم دیگران هم بهتناسب درک و فهم خود از ما پیروی خواهند کرد و با تغییر رفتار یک نفر بهاندازه همان یک نفر به حفظ محیطزیست کمک کردهایم. هر کس و در هر جای این کره خاکی در راستای بهبودی و یا نابودی محیطزیست کاری انجام بدهد روی زندگی و سلامت روح و روان من و شما تأثیر میگذارد. کسانی که در آفریقا، آمریکا و یا استرالیا زندگی میکنند بهظاهر تأثیری مستقیم روی زندگی ما ندارند اما اگر بومیان استرالیا درختی را آتش بزنند دود ناشی از سوزاندن آن درخت وارد هوایی میشود که در همه جهان در حال جابجایی است و من و شما هم از این هوا تنفس میکنیم علاوه بر این سوزاندن درختان، قسمتی از فضای سبز جهان را نابود و پالایش هوای کره زمین را دچار اختلال خواهد کرد.
همه افراد ساکن کره زمین باید دارای سواد زیستمحیطی بوده و نقش خود را بهخوبی در قبال حفاظت از محیطزیست انجام دهند. اگر آلودگیها با این شدت ادامه یابد دیری نخواهد گذشت که زندگی روی زمین غیرممکن خواهد شد. اگر روند آلودگی هوا، آب رودخانهها و دریاها ادامه یابد، اگر خاک در اثر استفاده نادرست ما و استفاده نابجا از مواد شیمیایی قدرت باروری خود را از دست بدهد دیگر امکان زندگی برای من و شما وجود ندارد. شاید بارها شنیده باشید که براثر بیتوجهی ما در رعایت مسائل زیستمحیطی نسلهای آینده بشر در معرض نابودی قرار خواهند گرفت، این نسلهای آینده موجودات ناشناسی از کرات دوردست دیگری نیستند بلکه بچههای ما و آیندگان ما هستند همانهایی هستند که ما برای رفاه آنها دست به هر کاری میزنیم پس هر کس و به هراندازه که برای حفاظت از محیطزیست تلاش میکند حق ندارد منتی بر گردن دیگری بگذارد چون همه برای خود و نسل بعد از خود و در حالت کلی برای نجات بشر تلاش میکند. دفاع از محیطزیست وظیفه همه است و هر کس باید این وظیفه خود را به بهترین شکل ممکن به انجام برساند خواه دیگران در این وادی مقدس با او همکاری کنند یا نه؛ و اگر خداینخواسته در این راستا موردحمایت و پشتیبانی قرار نگرفت به تلاش خود بهتنهایی ادامه دهد و از همرنگ شدن جماعت اجتناب کند.
این مطلب در شماره هشتم ماهنامه چیا (خرداد 1395)، بە چاپ رسیدە است.









ثبت دیدگاه